متون شرقی، شیوه های غربی: شاهنامه و ابعاد ایدئولوژیک شاهنامه شناسی در مغرب زمین فارسی 1388

مجموعه ی حاضر در برگيرنده ی متن مقاله دکتر «محمود اميدسالار» در چهارمين کنفرانس سالانه نسخه‌ های خطی اسلامی در «کوئينز» کالج دانشگاه کمبريج، درباره «شاهنامه و ابعاد ايدئولوژيک شاهنامه‌ شناسی در مغرب زمين» است. به اعتقاد دکتر اميد سالار، در سخن فردوسي غريو و غرش امواج اقيانوس بیکران است، زيرا «شاهنامه» داستان پيکار نيکی و بدی، روشنايی و تاريکی، داد و ستم، آزادی و بندگی و ايران و دشمنان ايران است. در واقع «شاهنامه»، مفاد مبارزه با ظلم و بيداد در تاريخ بشر شده است. حال، غربيان در تلاش هستند تا آن چه را که فردوسی در «شاهنامه» آورده، وارونه جلوه دهند و از نکات کوچک آن بهره‌ های ضد ايرانی ببرند. به عنوان مثال، تشبيهی که فردوسی در آغاز «شاهنامه » خود به آن ابراز می کند، يکی از عواملی شده که سخنان اين منظومه را زير سؤال ببرند. جنگجويی نيز در داستان‌ های «شاهامه»، يک نماد اغراق شده و ظاهری برای غربيان تلقی شده که از آن طريق بتوانند مسلمانان را تروريسم معرفی کنند. اين سخنان بيانگر آن است که تحليل شناسان شرقی بايد تلاش کنند تا ابعاد فرهنگی ادبيات ايران، به ويژه «شاهنامه» را برای جوانان مشخص کنند تا چنين سوء استفاده‌ هايی از اين متون کهن صورت نگيرد. لازم به ذکر است متن انگليسی مقاله در پايان کتاب، مندرج است.