پایان جهان و ظهور موعود در ادیان ایران باستان فارسی 1388

آثار دینی دربردارنده‌ی پیش‌گیری‌های پایان جهان دارای جایگاهی برجسته در ادبیات دینی بسیاری از اقوام جهان است. در متن و بطن این آثار رخدادها، پیش‌آمدها و چشم‌انداز آینده‌ی انسان و جهان از زبان یک روحانی مکاشفه‌گر یا از طریق کلام قدسی پیش‌بینی و روشنگری می‌شود. این پیش‌بینی‌ها در دین زرتشت دارای اصالت و پیشینه‌ای ویژه است و پس از آن در دینی چون دین مانی که برخی بر این عقیده‌اند که تا مدتی تحت تاثیر متون زرتشتی قرار گرفته است. نویسنده در کتاب حاضر نخست فرجام‌شناسی و موعود باوری در دین زرتشت را تعریف کرده و ریشه‌ها، ابعاد و باورها و سنت‌های زرتشتی درباره‌ی ظهور منجی، رستاخیز و پایان جهان را به تفصیل شرح داده است و سپس برگردانی فارسی از جاماسپ‌نامه، متن کوتاه زرتشتی در ارتباط با پیش‌گویی رویدادهای پایان جهان را آورده است. وی در ادامه بنیان و ماهیت باورهای فرجام‌شناختی و موعود شناختی در دین مانی را بازگو کرده و برگردان فارسی کتاب "شاپورگان" مانی و نیز سروده‌ای در ارتباط با دومین ظهور عیسی را عرضه می‌کند. در بخش زرتشت، اصطلاح‌ها و شخصیت‌های مهمی چون گشتاسب، سپندارمذ، نریو سنگ، دهاگ، ایران‌شهر، دیوان و شهریاران تعریف و بررسی شده‌اند.