Qavā'id-i Dimukrāsī dar Nāhamvārī-yi Sīyāsī: Persian 1401
قواعد دموکراسی در ناهمواری سیاسی
201 SEK
Share
Wishlist
ISBN:
9789644891816
Translator:
'alīriz̤ā Mas'ūd
Publisher:
Tarh-i naw
Age Group:
Adult
Pages:
248
Weight:
273 g
Dimensions:
14 x 21 x 2.3 cm
Book Cover:
Paperback
A much-anticipated guide to saving democracy, from one of our most essential political thinkers.
Everyone knows that democracy is in trouble, but do we know what democracy actually is? Jan-Werner Müller, author of the widely translated and acclaimed What Is Populism?, takes us back to basics in Democracy Rules. In this short, elegant volume, he explains how democracy is founded not just on liberty and equality, but also on uncertainty. The latter will sound unattractive at a time when the pandemic has created unbearable uncertainty for so many. But it is crucial for ensuring democracy's dynamic and creative character, which remains one of its signal advantages over authoritarian alternatives that seek to render politics (and individual citizens) completely predictable.
Müller shows that we need to re-invigorate the intermediary institutions that have been deemed essential for democracy's success ever since the nineteenth century: political parties and free media. Contrary to conventional wisdom, these are not spent forces in a supposed age of post-party populist leadership and post-truth. Müller suggests concretely how democracy's critical infrastructure of intermediary institutions could be renovated, re-empowering citizens while also preserving a place for professionals such as journalists and judges. These institutions are also indispensable for negotiating a democratic social contract that reverses the secession of plutocrats and the poorest from a common political world.
more
ماکس وبر احزاب را «فرزندان دموکراسی، حق رأی مردم و نیاز به جلب و سازماندهی توده‌ها» نامید. افسوس که این فرزندان، یتیمان نظریة سیاسی و حقوقی بودند. اکنون این کودکان بزرگ شده‌اند، برخی به دورة پیری گام گذاشته و برخی در واقع مرده‌اند اما نسل‌های جدیدی نیز به میدان آمده‌اند. احزاب به‌طور خودکار «تفرقه‌انداز و خطرناک» نیستند. احزاب همچنان بهترین راه برای درک ارزش حقوق دموکراتیک فردی و تعامل با اختلافات جمعی هستند. تغییر نظام‌های حزبی نیز لزوما نشانة بحران دموکراسی نیست؛ همچنین نشانه‌ای از تغییر شکل حوزة عمومی به‌گونه‌ای که بازیگران جدید و بیشتر در صحنه حاضر شوند هم نیست. احزاب و رسانه‌های حرفه‌ای باید به‌گونه‌ای تنظیم شوند که وظایف حیاتی خود را برای دموکراسی نمایندگی انجام دهند. نهادهای واسط باید در دسترس، دقیق، مستقل، قابل ارزیابی و در نتیجه، پاسخ‌گو باشند. این بدان معنا نیست که آنها باید غیرحزبی یا غیرجانب‌دار باشند. هدف آنها یافتن حقیقت نیست بلکه اجازه دادن به شهروندان برای اتخاذ مواضع متفاوت در منازعات است.
درحالی‌که امروزه بسیاری از ناظران در رابطه با تضعیف دموکراسی توسط رسانه‌های اجتماعی ناراحت هستند یادآوری این نکته مهم است که این واسط‌های جدید، دسترسی بی‌سابقه‌ای را برای شهروندان ایجاد کرده‌اند. باید عنوان کرد که بخش زیادی از مشکلات کنونی، تقصیر مردم نیست. بدون بازگشت به اصول اولیه نمی‌توان موفق شد. این همان چیزی است که ماکیاوولی توصیه کرده بود؛ پرداختن به یک بحران چیزی بیش از «بازگشت به اصول» را نیاز ندارد. این کتاب به‌دنبال ارائة چنین راهی است. به ناچار ما با پیشینة خود به‌سمت آینده حرکت می‌کنیم اما داشتن این ادراک که از کجا آمده‌ایم و تا به اینجای کار، مسیر طی‌شده چگونه بوده، می‌تواند به درک این موضوع که آیا واقعا راه خود را گم کرده‌ایم یا خیر کمک نماید.
more
