Mudirnītah-yi Guft va Gūyī; Jamālzādah va Afsānah-yi Pidar-i Dāstān'nivīsī: Persian 1400
مدرنیته ی گفت و گویی؛ جمالزاده و افسانه ی پدر داستان نویسی
201 SEK
Share
Wishlist
Original Title:
Persian Literature and Modernity: Production and Reception
ISBN:
9789644891588
Translator:
Yāsir Farā'shāhī Nazhād
Publisher:
Tarh-i naw
Age Group:
Adult
Pages:
200
Weight:
200 g
Dimensions:
14 x 21 x 1.8 cm
Book Cover:
Paperback
Persian Literature and Modernity recasts the history of modern literature in Iran by elucidating the bonds between the classical tradition and modernity and exploring textual, generic and discursive formations through heterodoxical investigations. This is first done through the rehabilitation of concepts embedded in tradition, including the munāzirah (debate), Ahrīman (the demonic), tajarrud (radical aloneness) and nāriz̤āyatī (discontent). Following this are broader structural and processual treatments, including the emergence of the genre of the social novel, the international dimension of Persian and Persianate canon formation, and the development of salvage ethnography and anthropological discourse in Iran. Covering literary experiments from the twelfth to the twentieth centuries, the chapters in this volume make a case for stepping outside the bounds of orthodox literary scholarship in Iranian studies with its associated political and orientalist determinants in order to provide a more nuanced conception of literary modernity in Iran. Offering an alternative reading of modernity in Persian literature, this book is an invaluable resource for scholars and students interested in the history of modern Iran and Persian Literature.
more
کتاب پیش رو، ترجمهایست از مقاله: « The Dialogical Tradition of Iranian Modernity» و فصل اول کتاب: Persian Literature and modernity که در سال ۲۰۱۹ در انتشارات راتلج به چاپ رسیده است. این هر دو بخش کتاب حاضر، توسط دکتر حمید رضایی یزدی، دانش آموختهی دکتری رشته مطالعات تاریخ خاورمیانه و خاور نزدیک دانشگاه تورنتو و استاد مطالعات لیبرال کالج هامبر در کانادا، به رشته تحریر در آمده است. مقاله :’’ « The Dialogical Tradition of Iranian Modernity» مقالهی مفصلی است که در سال ۲۰۱۶ در مجله معتبر Iranian Studies به طبع رسیده است…
در این بخش، نویسنده با اشاره به سنت گفتو گویی مناظرهها در ایران، نشان میدهد که گفتمانهای قانون-شریعت، شفا-درمان، طالع بینی-نجوم و عقلگرایی معنویت، برخلاف باور قالب عمومی، همواره نه در مقابل هم, که در کنار هم بودهاند، و از هم تاثیر پذیرفتهاند…
در بخش دوم… نویسنده در صدد است که به ما ثابت کند جمالزاده پدر داستان نویسی فارسی نیست و نخستین مجموعه داستان او، یکی بود یکی نبود، نه حاصل تقلید از ادبیات داستانی غرب که برآمده از سنت قصهنویسی فارسی، مناظرههای روزگار مشروطه، و تکثر گفتمانی جامعه ایران آن روزهاست…
رضایی ابتدا به ما نشان میدهد که نخستین بار یک شرق شناس(چایکین) جمالزاده را پدر داستان نویسی و انتقال دهندهی سنت داستان نویسی غربی به ایران نامید و بعد دیگران بیتحقیق و تامل چندانی سخنان او را تکرار کردهاند. نویسنده در مرحلهی بعد ویژگیهای مناظرههای روزگار مشروطه و اندکی پس از آن را تحلیل میکند و به ما نشان میدهد که داستاننویسی جمالزاده ادامه همین سنت گفتو گویی است…
more