Safarnāmahʼi Iṣfahān: Persian 1380

سفرنامه اصفهان، رساله کوتاهی است درباره حدود و موقعیت جغرافیایی، آثار و بناها، محصولات کشاورزی، پیشینه تاریخی، و مناطق و قراء شهر اصفهان که نگارنده آن را برای پیشکاران دولتی در عهد ناصری فراهم آورده است. عناوین سرفصل‌های کتاب از این قرار است: موقعیت طبیعی، حدود جغرافیایی، محلات اصفهان، بناهای معروف، مدارس، امامزاده‌های معروف، کاروان‌سراهای این شهر، حمامات، چهارسوهای معروف، صفت زاینده رود، ذکر پل‌های زاینده رود، محصولات کشاورزی و صنعتی، صنایع اصفهان، تاریخ اصفهان و بانی آن و وجه تسمیه، بلوکات اصفهان، و قصبه‌های اصفهان. نگارنده، غلامحسین خان افضل الملک از منسوبان به خاندان زند و کریم خان زند است. وی از مورخان، منشیان، مترجمان و ادیبان صاحب اثر دوره قاجار و از اعضای دارالتألیف ناصری بود که پس از تحصیل علوم مختلف به خدمت دولت درآمد و در پی آن، مناصب مختلفی را برعهده گرفت که از آن جمله اند: حکومت رادکان و چناران، تحویلداری جنس دیوانی خراسان، حکومت خواف و تربت حیدریه، پیشکاری مالیات سبزوار، ریاست دارالانشاء و دفتر خراسان، پیشکاری مالیات قم و ساوه و زرند، معاونت وزارت مازندران، مترجمی دارالترجمه ناصری، ریاست دفتر و منشی باشی‌گری رکن‌ الدوله در خراسان و کرمان. وی در تمام این دوران، سفرنامه‌ها و آثاری به رشته تحریر درآورد که عناوین برخی از آنها بدین قرار است: سحر ساحری و سفر ناصری، ظفرنامه عضدی، سفرنامه قم یا تاریخ و جغرافیای قم، رکن الاسفار، افضل التواریخ، سفرنامه خراسان و کرمان و صدرالتواریخ.