Afsānahʹhā-yi Bakhtīyārī: Persian 1385

در این مجموعه تعدادی از متل‌های بختیاری با برخی از این عناوین گرد آمده است: "تمتی"، "برد و گردو"، "تنبل پا زردآلو"، "دختر چوپان و شاهزاده"، "داستان خرس و روباه"، "گل‌گیس"، "درخت نارنج"، "خواهر ملک احمد" و "شاهزاده قورباغه". گفتنی است در پایان هر متل، نام راوی بعضا با ذکر سن و طایفه‌ی وی آمده است. به تصریح پژوهشگر: "قصه‌ها بیشتر از زبان انسان‌ها روایت شده‌اند. افراد بد قصه‌ها به غول، دیو، جادوگر، روباه، دیوانه یا نامادری تشبیه شده‌اند. در این قصه‌ها نیز افراد تنبل روزی از جلد خود بیرون می‌آیند و با تلاش و توکل به خدا به افراد زرنگ تبدیل می‌شوند. افراد گدا و بدبخت به پادشاه یا عروس یا داماد پادشاه تبدیل می‌شوند یا برعکس، گاهی دختر پادشاهی مجبور می‌شود به ازدواج مرد فقیری درآید. پادشاهی که سال‌ها بچه‌دار نبوده توسط یک فرد خیرخواه و خدادوست در اواخر عمر، بچه‌دار می‌شود. نقش قصه‌های مذهبی نیز در ادبیات شفاهی بختیاری‌ها به وفور یافت می‌شود که اشاره به نماز اول وقت و اشاره به خیرخواهی و خواب‌های مذهبی و رهایی از نفس اماره و ترک دنیای وانفساست که همه و همه دارای محتوایی تخیلی و اسرارآمیز است".