Dukhtarān-i zīrzamīnī-i Kābul ( zandagī-i panhān-i dukhtarān-i Afghānistān dar pūshash-i pasarānah ): Persian 1400

فرهنگ مردسالاری در افغانستان به گونه‌ ای ا‌ست که تولد پسران را مایۀ سرور و سربلندی می‌ دانند و تولد دختران را مایۀ سرشکستگی و نگون‌ بختی. آیین «بچَه‌ پوشی» حکایت دخترانی است که در برهه‌ ای از زندگی خود در لباس پسرانه، پرورش می ‌یابند. آزیتا نمایندۀ پارلمان افغانستان است که چاره ‌ای ندید جز آن که چهارمین دخترش را بچَه ‌پوش کند و نامش را مهران بگذارد. زهرا نوجوانی ماجراجو است که در گیر و دار دوران بلوغ، نمی ‌گذارد پدر و مادرش دوباره او را به دنیای دخترانه برگردانند. شکریه بعد از آن که بیست سال بچَه‌ پوش بوده است، اکنون ازدواج کرده و سه فرزند دارد. نادر و شاهد، هر دو در لباس مردانۀ افسران پلیس، کماکان ناشناخته هستند. اما در دلِ این روایات پرهیجان، آن چه برای ما جذابیت پیدا می ‌کند، داستان فداکاری زنان و دختران افغانستان در جنگ طولانی‌ مدت و خشونت‌ بارِ آمریکا است. کتاب «دختران زیرزمینیِ کابل» چرخۀ پویای زندگی آنان را به تصویر کشیده و نیم ‌‌نگاهی به تاریخ بشر و شباهتِ رفتارهای اسرارآمیز انسان‌ هایی دارد که در سراسر جهان، مورد ظلم واقع می ‌شوند. (بهترین کتاب سال ٢٠١٤ به انتخاب پابلیشرز ویکلی و نامزد بهترین کتاب ناداستان سال ٢٠١٤ به انتخاب گودریدز)