Laṭā’af al-Tafsīr (Tafsīr-i Darvājakī) 5 jildī: Persian 1398

تصحیح و تحقیق: سعیده کمائی فرد لطائف التفسیر تصنیف فخرالاسلام ابونصر احمد بن الحسن بن سلیمان درواجکی (به سال ٥١٩ ﻫ.ق) از میراث‌ های ارزشمند فرهنگ اسلامی و زبان و ادب پارسی، است. این اثر چهارمین تفسیر کامل و جامع قرآن کریم به زبان فارسی، پس از ترجمۀ تفسیر طبری، تاج التراجم فی تفسیر قرآن للأعاجم و تفسیر سورآبادی است. غنای زبانی حوزۀ آن، فرارود، به گونه‌ ای است که قدیمی ترین نمونه‌ های زبانی ادب پارسی را دربرمی‌ گیرد و زبان و سبک و قدمت این متن هر کدام به تنهایی عاملی است درخور برای جلب نظر پژوهشگران در حوزه‌ های مطالعات تاریخ زبان پارسی، تاریخ ترجمه از عربی به پارسی، و دیگر جنبه‌ های زبانی نظیر ساخت واژه و شیوه نگارش و رسم‌ الخط. به این تفسیر که در بخارا تألیف شد و در هند رواج بسیار یافت، در برخی فهرست‌ ها و منابع لطایف العرفان و تفسیر سیف‌ الدین و تفسیر زاهدی نیز گفته‌ اند. جلد نخست: مقدمه و تفسیر سوره‌ های الفاتحه تا آل عمران؛ جلد دوم: تفسیر سوره‌ های النساء تا هود؛ جلد سوم: تفسیر سوره‌ های یوسف تا نمل؛ جلد چهارم: تفسیر سوره‌ های القصص تا القمر؛ جلد پنجم: تفسیر سوره‌ های الرحمن تا الناس به همراه نمایه‌ ها.