Āvāz-i par-i Jabraʼīl ( kitāb-i būf ): Persian 1398

«آواز پر جبرئیل» بازنویسی مدرنی از اندیشه‌ های شیخ شهاب‌ الدین سهروردی، شیخ اشراق است. این کتاب شامل ۱۴ داستان می‌ شود که همگی آن‌ ها بازنویسی‌ ای از نوشته‌ های سهروردی هستند. خسروی می‌ گوید: «بی‌ آنکه مدعی درک تمثیلات شیخ اشراق باشم، که البته کار من نیست، شاید حاصل خوانده‌ های من از قصه‌ های شیخ، تنها کشف و لذت از بارقه‌ های خلاقیت‌ های ادبی او باشد. منظورم قصه‌ های شیخ است و نه مباحث پیچیده‌ ی متون عرفانی‌ الهیاتی او، منظورم روایت‌ های قصه‌ وار شیخ است که نهایتآ منتج به تمثیل‌ هایی می‌ شود مبنی بر توسّع معناها و مفاهیم حکمت عارفانه‌ ی خاص او که هستی را به پرسش می‌ گیرد. شیخ در قصه‌ ها گاهی پرنده‌ ها را موضوع تمثیل قرار می‌ دهد و گاهی شرح و بسط و، به تعبیری، تحلیل کنش‌ های انسانی را در قالب شخصیت‌ های آیینی و خصایل انسانی آشکار می‌ کند و من در اینجا، در مقام داستان‌ نویس، علاقه‌ مندم به مضامینی که در فرهنگ ما ریشه دارند. من بر بسط و توسعه‌ ی داستانی مضامینی از جنس مضامین قصه‌ های شیخ پای می‌ فشرم؛ مضامینی مثل بوف و هدهد و جن و طاووس و غیره که فی‌ الواقع نیمی انسان و نیمی بوف یا نیمی طاووس و نیمی انسان هستند، بدین دلیل که قالبی حیوانی دارند و اندیشه‌ ای انسانی. به تعبیری اندیشه‌ ای انسانی گرفتار آمده در قالبی حیوانی‌ اند.»