Pāʼīz-i vāzhah dar bahār: Justārʹhā: Persian 2014

عباس شکری: «با شتاب سرسام‌آور شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های اینترنتی، هنجارهای عمومی اجتماعی چنان در ناهنجارهای‌ سیاسی و اقتصادی گم شده‌اند که ادبیات و هنر را فرصت از دست دادن یا درنگ در یک لحظه هم نیست. به همین سبب، گزاره‌های جدید و مدرن را باید چنان در هم آمیخت که مبادا دیروز فراموش و اکنون نیز ایستا بماند. برای ایستا نبودن هم راهی پیش روی ما نیست مگر تلاش و تکاپوی شبانه‌روزی که سنت‌های دیرین ادبی و هنری را دست‌مایه کاری کنیم که با زمانه این‌همانی داشته باشد و ضمن جلوگیری از ایستایی و ماندن در دیروز، پساامروز را هم نیز در چشم‌انداز داشته باشد. برای همین هم نگاهی به برخی از آنچه در دیروزهای دو دهه‌ی گذشته نوشته‌ام را در مجموعه جستاری که پیش رو دارید جمع‌آوری کرده‌ام تا آمیزه دیروز و امروز را بستری کنیم، برای فردا.»