Hāmlit dar Nam'nam-i Bārān: Persian 1403

اصغر عبداللهی (1336)، نویسنده ی آبادانی، چنان نام پر آوازه ای در ادبیات، تئاتر و سینمای ایران هست که انتشار هر کتابی از او را اتفاقی بدانیم. او در کارنامه اش دو مجموعه داستان درخشان در پشت آن مه (1366) و سایبانی از حصیر (1369) را دارد، همچنین فیلم نامه های بسیاری که یکی از مشهورترین های شان خانه ی خلوت است که به خاطر نوشتنش سیمرغ بلورین بهترین فیلم نامه ی دهمین جشنواره ی فجر را به دست آورد. مجموعه ی هاملت در نم نم باران مشتمل است بر چهار داستان کوتاه که هر کدامشان با یکی از شخصیت های شناخته شده ی تاریخ نمایش مانند؛ اُتللویا هدا گابلر ارتباط دارند. داستان هایی که در آنها جهان آدم های آرمان گرا، تیپا خورده یا فراموش شده ای را می بینیم که می خواهند در فضای بسته ای خود را ارتقا بدهند و جهان را به چنگ بیاورند. قدرت عبداللهی در ساختن روایت های نفس گیر، مملو از جزئیات و البته شخصیت پردازی های استادانه، این کتاب را به مجموعه ای مهم تبدیل کرده است. همچنین سرک کشیدن او به سال های دهه ی بیست خورشیدی و روایت تاریخی ای که در پس ماجرا می گذرد نیز به شخصیت های او عمقی مضاعف بخشیده است. شخصیت هایی که در تندباد حوادث سیاسی و اجتماعی قرار گرفته اند و تاریخ همچون سیل برایشان فرود آمده است. هاملت در نم نم باران درک تجربه ای متفاوت است در داستان نویسی عبداللهی، که حاضر شده بعد از چند دهه کتاب داستان تازه ای منتشر کند.