Qudrat-i Bāvar: Persian 1402

لنگر یک وسیله ی فلزی است که توسط یک طناب به کشتی متصل است و داخل دریا انداخته می شود تا کشتی را در جای خود ثابت نگه دارد. به محض اینکه کاپیتان به مقصد برسد، لنگر را داخل آب می اندازد. در این صورت کشتی شناور نخواهد شد. وقتی کشتی لنگر می اندازد ممکن است کمی با امواج و باد جابه جا شود اما کاپیتان نگران نمی شود. او آسوده است چون می داند که لنگر را انداخته. امید، لنگر روح ما است. امید همان چیزی است که روح ما را در جای درست نگه می دارد. آنچه کمکتان می کند بر چالش ها پیروز شوید و به آرزوهای خود برسید، تکیه بر امید است. این یعنی فارغ از اینکه مشکل چقدر بزرگ باشد و چقدر به طول بینجامد، می دانید که خداوند همچنان در قدرت است. می دانید که برنامه های او خوبند، که او بزرگ تر از هر مشکلی است و خیر او شما را در بر گرفته. وقتی به لنگر امید تکیه کنید، هیچ چیز شما را تکان نخواهد داد. بادها، امواج و طوفان های سیاه زندگی ممکن است رخ دهند اما نگران نمی شوید. لنگر آن پایین است. ممکن است یک تشخیص پزشکی بد دریافت کنید که بیشتر مردم را ناراحت می کند اما شما را نه. شما به امید تکیه دارید. "من می دانم که خداوند سلامتی را به من بازمی گرداند." ممکن است یک ناامیدی یا فقدان را از سر بگذرانید و هیجاناتی را تجربه کنید که شما را به سوی تلخی و افسردگی سوق دهند، اما قدرتی شما را سرپا نگه می دارد. نمی توانید توضیحش دهید اما در اعماق قلبتان صدایی را می شنوید که می گوید "همه چیز روبه راه خواهد شد. خداوند از زشتی، زیبایی خواهد آفرید." این لنگر امید است. شاید آرزویتان غیرممکن به نظر برسد. شاید روابط و منابع مورد نیاز را نداشته باشید و همه بگویند "رهایش کن! قرار نیست اتفاق بیفتد. داری وقتت را تلف می کنی." بیشتر مردم در این شرایط، دست می کشند اما رویکرد شما این است: شاید راهی نبینم اما می دانم که خدا راهی دارد. او درهایی را می گشاید که هیچ انسانی نمی تواند ببندد. آینده ی من خیر است. وقتی لنگر شما امید باشد، خداوند رخدادهایی را خلق خواهد کرد که خودتان هرگز نمی توانستید خلق کنید.