Naqāshī ba nūr: Persian 1402

نقاشی با نور

Author: Mahdī Muẓaffarī Sāvujī

Rating:

14.34 £

4-6 Weeks

Paperback

14.34 £

Select Quantity

Wishlist

I remember one day in the morning, French radio announced that Khosrow Golsarkhi was executed today in prison. It was exactly February 4, 1973. I remember it exactly. I was a close friend of Golsarkhi and hearing this news in France made me crazy. On the one hand, I couldn't go and wake up Arabik and take the room key from him and go out, on the other hand, I couldn't stay at home and I needed to walk outside, go for a walk by the river Seine or have coffee and smoke a cigarette There was no news that I could easily digest. I needed to scream and cry a little in the open air. Anyway, I went to myself, thinking that I would come back when Arabik woke up and opened the door for me. Because my work was left unfinished and I had to go back and finish it, I went and emptied myself a little and came back. It was 9:30 or 10:00 when I met Sohrab Sepehari. I was in a very bad mood. It was normal for those unspeakable situations because Khosrow was one of my very close friends. When Sohrab saw my bad state, he said, "Has someone close to you died?"

یادم هست یک روز صبح ساعت ، رادیوی فرانسه اعلام کرد که امروز در زندان خسرو گلسرخی را اعدام کردند. دقیقاً چهارم فوریه ی سال ۱۹۷۳ بود دقیق در خاطرم مانده من دوست نزدیک گلسرخی بودم و شنیدن این خبر در فرانسه دیوانه ام کرد. از یک طرف نمی توانستم بروم و آراپیک را بیدار کنم و کلید اتاق را از او بگیرم و بیرون بروم از طرف دیگر نمی توانستم در خانه بمانم و نیاز داشتم که در بیرون راه بروم بروم و در کنار رودخانه ی سن قدم بزنم یا قهوه بخورم و سیگاری بکشم. خبری نبود که به سادگی آن را هضم کنم نیاز داشتم که در هوای آزاد کمی فریاد بزنم و گریه کنم به هر حال رفتم پیش خودم حساب کردم ساعتی برگردم که آراپیک بیدار شده باشد و در را برایم باز کند. چون کارم ناتمام مانده بود و باید برمی گشتم و آن را به پایان می رساندم رفتم و کمی خودم را تخلیه کردم و برگشتم. ساعت نه ونیم، ده بود برخوردم به سهراب سپهری حالم به شدت بد بود. از آن حالهای .نگفتنی طبیعی هم بود، چون خسرو از دوستان بسیار نزدیکم بود سهراب حال خراب مرا که دید گفت کسی از نزدیکانت فوت شده؟...