Jāmaʻahʹshanāsī-i javānān-i Īrān : Persian 1386

شتاب و تنوع تغييراتى كه جامعه‏ ى در حال گذارِ ايران تجربه می‏ كند در كنار تحول در ساختار و نهادهاى اجتماعى، پيچيدگى و اهميت فراوانى به مسائل جوانان بخشيده و بازانديشى در پديده‏ ى جوانى و جايگاه جوانان در جامعه را به ضرورتى حياتى بدل كرده است. نويسنده‏ ى اين كتاب با طرح و تشريح چند فرضيه در خصوص مفهوم‏ سازى و بازنمايى جوانان، تأثيرپذيرى شهروندى جوانان از زمينه‏ هايى چون سرمايه‏ ى فرهنگى، اجتماعى و اقتصادى؛ متنوع بودن تجارب جوانى و ناممكن بودن نظريه ‏پردازى از آن‏ها در جهتى واحد؛ اهميت يافتن فزاينده‏ ى فردگرايى، تمايزطلبى و استقلال‏ جويى به عنوان اصلاح اصلىِ هويتى و ارزشى طيفِ رو به تزايدى از جوانان، اين ديدگاه را مطرح می ‏كند كه نوعى جا به‏ جايى در ميدان عمل جوانان و افق ذهنى و نگرش‏ هاى آن‏ها ايجاد شده است كه در نتيجه‏ ى آن، خود را هم‏زمان با طيفى از فرصت ‏ها و محدوديت ‏ها - متفاوت از تجربه‏ ى نسل‏ هاى گذشته - رو به ‏رو می بینند. جامعه‏ شناسى جوانان ايران بر پايه‏ ى تحقيقات تجربى نويسنده در ايران (با شيوه ‏هاى كمّى و كيفى) نوشته شده و كوشيده است تا در فصول نه‏ گانه‏ ى كتاب تبيينى جامعه‏ شناختى از آن‏ها به دست دهد.