Kalān ravāyatʹhā dar tārīkhʹnagārī-i Īrān-i dawrahʼi Qājār (1210 - 1264 AH): Persian 1400

یکی از کلان روایت هایی که در متون تاریخ نگاری قاجاریه تبلور پیدا کرده است مسئله هویت و ریشه های ایلی، تاریخی، سیاسی و افسانه ای ایل قاجار است. تقریبا اغلب مورخان دوره قاجار به مسئله هویت و تبارشناسی قاجارها علاقه مند بودند و یا به عنوان «دستوری از بالا» به آن می پرداختند. این مسئله وقتی اهمیتی دو چندان پیدا می کند که به عنوان زمینه ای برای طرح مسئله مشروعیت قاجارها نیز مورد استفاده مورخان قرار گرفته است. بنا بر این اهمیت، در این کتاب ابتدا به بررسی بازتاب هویت در متون تاریخ نگاری و سپس در فصل های بعد به بررسی مشروعیت قاجارها و بازتاب آن در تاریخ نگاری های صدر قاجاریه می پردازیم. متون تاریخ نگاری یکی از میراث های فرهنگی هر جامعه ای هستند که می توان بازتاب مسائل عصرشان را در روایت پردازی آنان یافت. این که مسائل کلان و اساسی مطرح شده در متون تاریخ نگاری دوره قاجاریه کدام اند و چه جایگاهی در رویکرد و روایت پردازی مورخان نیمه اول دوره قاجاریه داشته اند مسئله نوشتار پیش روست. رویکرد تحقیق مبتنی بر تحلیل تاریخی و بازنمایی و تفسیر روایت هایی است که به صورت بندی جدیدی از روایت مورخان درباره مسائل دوره قاجار کمک می کند. آن چه به عنوان دستاورد کلی بحث می توان آورد این است که حکومت قاجار همچون هر حکومت نو تأسیسی در ابتدای عمر خود با بحران هویت و مشروعیت مواجه بوده است؛ در نتیجه حجم عظیمی از مباحث و روایات مورخان رسمی به این دو مسئله متمرکز شده است.