Tārīkh-i ajtamāʻī-i zanān dar ʻaṣr-i Qājār: Persian 1400

کتاب تاریخ اجتماعی زنان در عصر قاجار به برخی زوایای پنهان جامعۀ ایرانی عصر قاجار پرتو می‌افکند که معمولا در تاریخ‌نگاری مرسوم به آن توجه نشده یا کم‌تر به آن توجه شده است: جامعۀ زنان و مسائل زنان. کتاب می‌کوشد از میان همان منابعی که معمولا برای روایت تاریخ عصر قاجـــار به کار می‌رفتـه است یـا بـا دسـت بــردن بـه بــرخـــی منابـــع کــم‌تر شناخته‌شده، خواننده را به نیمه‌ای تاریک ببرد و با سرنوشت‌هایی فراموش‌شده آشنا کند: سرنوشت دختران، زنان و مادران ایرانی. از این رهگذر تصاویر جدید، نامنتظره و تأمل‌برانگیزی از زن و زنانگی در عصر قاجار به دست آمده است که خود می‌تواند سرنخ‌هایی را برای طیف گسترده‌ای از مــطالعات آتی در همین حـوزه به دست دهـد. زنان به عنوان نیمۀ سرنوشت‌ساز جامعه، نیمه‌ای سرکوب‌شده، کم‌تر برخوردار و فرورفته در زیر سازوکارهای مردسالار، در روایت‌های تاریخی آن‌چنان‌ که باید دیده نشده‌اند. پژوهشگران کتاب تاریخ اجتماعی زنان در عصر قاجار به ما کمک می‌کنند تا به کوچه پس‌کوچه‌ها و داستان‌های نانوشتۀ زنان قاجار برویم و برخی انگاره‌های رایج و تأمل‌ناشدۀ خود دربارۀ زنان ایرانی را اصلاح یا تعدیل کنیم.