Shabgard-i khīyāl: Persian 1398

رمان فارسی. ژوانا نگاه گنگ و خسته‌ اش را به امتداد جاده دوخت، نگاهش چرخید روی درخت­ های دو طرف جاده و بادی که زوزه‌ کشان از میانشان می ‌گذشت و برگ­ ها را توی هوا می­ رقصاند. حس می ‌کرد با حرکت باد، درختان سر کج کرده­ اند، گاهی به راست و گاهی به چپ ... هنوز هم پی به قانون طبیعت نبرده بود و سر از اسرار پر راز و رمز خلقت در نمی ‌آورد. هوای غبار آلود و آسمان بی ­رنگ بیش تر دلش را مچاله می‌ کرد بغضی که به سیبک گلویش فشار می­ آورد، راه نفس کشیدنش را مشکل کرده بود. کوله­ ی سنگین روی پشتش نیز قوز بالا قوز بود. دوست داشت به گام­ هایش سرعت بخشد اما انگار به هر کدام از پاهایش وزنه­ ی سنگینی آویزان بود که راه رفتن را برایش سخت می‌ کرد. بالاخره به مقصد رسید، اما دیرتر از هر روز ...