Maʻjūn-i ʻashq ( guft va gū-yi Yūsuf ʻAlīkhānī bā: R. Aʻtamādī, Fahīmah Raḥīmī, Amīr ʻAshīrī, ... ): Persian 1399

همه ماجرا با یک کنجکاوی شروع شد. صبح یک روز پاییزی شروع کردم به خواندن رمانی و وقتی به خودم آمدم که دیدم دو روز است مشغول خواندنم و شادم از خواندنش. بعد رمان دیگری را خواندم که وقتِ مرگِ شخصیت اصلی، صورتم گرم شد و اشک همین ‌طور سرازیر. بعد رمانی دیگر و بعد رمانی دیگر. روزهای بعد همین ‌طور. افتادم به کتاب ‌فروشی ‌ها و از «دالان بهشت» گرفته تا «سهم من»، از «نسل عاشقان» گرفته تا «همخونه» تا «اتوبوس» و بعد «باغ مارشال» و ... همه و همه را مثل لذتی تمام برای زندگی ‌ام خریدم. وقتی خواندن این کتاب ‌ها تمام شد، کنجکاوی دیگری آغاز شد و با خودم گفتم «سال ‌ها از سال‌ های مدرسه و خواندن زیر میزی کتابی مثل اتوبوس و ساکن محله غم می ‌گذرد. چه عاملی باعث شد، دوباره این رمان‌ ها که بارها نادیده گرفته ‌بودم ‌شان، دوباره بیایند و چیده بشوند روی میز کارم؟» با اولین نویسنده از این سری کتاب‌ ها که تماس گرفتم، ظهری نگذشته، نشستیم به گفت ‌و گو. بعد نویسنده دیگر و نویسنده دیگر و بعد نویسنده ‌ای دیگر. یوسف علیخانی