Bā man-i Tarānah bimān: Persian 1397

رمان فارسی. قصه عشقی ستودنی میان ترانه و طاها که قدمتی دیرینه و قدرتی برابر با کینه خاله مهین دارد ولی حریف این زخم کهنه و سرباز کرده نمی‌ شود و سرکوب می‌ شود. ترانه‌ تنها می‌ ماند؛ میان باورهای هوس‌ باز آدم‌ هایی بی‌ ریشه که سایه پدر را از سر زندگی‌ اش کم کردند و حالا برای خودش دندان تیز کردند، و تعصباتی نا به جا که آرمان تازه از راه رسیده را در بند کشیده‌ اند. برای حفظ خودش می‌ جنگد و تقدیر ترانه‌ ای عاشقانه‌ تر برای او می‌ سراید. قسمتی از متن کتاب: نگاهم ناخود اگاه به سمت ارمان چرخید. او هم با فاصله از شهاب نشسته و سرش پایین بود و خودکارش ارام با حرکات موزون روی سر رسید کذایی می چرخید. وقتی به یاد ان خطاطی های تحسین برانگیز می افتادم ابهت همیشگی اش فرو می ریخت. به نظرم کار جالبی برای فارغ کردن ذهن اشفته از محیط اطرافت بود. کلاسورم را از کیفم خارج کردم و صفحه سفیدی از ان را مقابلم گذاشتم. قلم میان انگشت هایم جا به جا شد و روی صفحه سپید چرخید. مثل رقاصی ماهر که به روی سن رفته است و با حرکات موزون خود توجه همه تماشاچیان را جلب می کند. به طوری ظریف و با احساس روی کاغذ سر خورد که سر انگشت هایم حضور ملموس عشق را در رگ هایش حس کرد و داغ شد.