Āshanāyī bā maʻrafat shanāsī: Persian 1397

معرفت‌ شناسی یکی از پرتاثیرترین زمینه‌ های فلسفی است. نمی‌ توان و نباید دامنه تاثیر و نفوذ مبانی معرفت‌ شناختی را تنها به تاثیر انکار ناپذیر آن در تنوع بخشی به نگرش‌های فلسفی محدود کرد. این واضح‌ ترین تاثیر معرفت‌ شناسی است. دقیق‌ تر آن است که بگوییم معرفت‌ شناسی در همه جنبه‌ های گوناگون زندگی موثر و پر نفوذ است. به دیگر سخن، هرجا سخن از معرفت آدمی و باورهایش در میان است، از چگونگی تاثیر معرفت‌ شناسی نیز می‌ توان سراغ گرفت... مهم ترین پیامد بررسی‌ های معرفت‌ شناختی این است که آدمی درباره توانایی‌ های شناختی‌ اش به گونه‌ ای ارزیابی همراه با اعتدال و واقع‌ نگری می‌ رسد. تامل‌ ورزی معرفت‌ شناختی آدمی را وامی‌ دارد تا فروتنانه ادعای همه‌ چیز دانی را وانهد. فروتنی برآمده از ممارست با معرفت‌ شناسی، از آن‌ گونه فروتنی حاصل از پند و اندرز ناصحان نیست، بلکه برخواسته از نگاهی مسئولانه به کاستی‌ ها و محدودیت‌ هایی است که ما آدمیان همواره با آن‌ ها ملازمت داشته و همراهیم. بی‌ تردید رسیدن به چنین موقف فرخنده‌ ای را باید پرجاذبه‌ ترین و مهم ترین نتیجه این‌ گونه فعالیت فلسفی شمرد.