Īrānīʹtarīn ghayr-i Īrānīʹhā: khulqīyyāt Īrānīyān az manẓar-i bīgānahʹhā-yi āshanā: Persian 1396

این کتاب مجموعه نوشته‌ های نویسنده است دربارۀ سفرنامه‌ ها و سیاحانی که به نظرش جامعۀ ایرانی را دقیق‌ تر دیده‌ اند و با ایرانیان ارتباط بیشتری داشته‌ اند. این متون لزوماً معروف‌ ترین نیست؛ بلکه گزینش‌ های شخصی مؤلف است از خواندن حدود ٥٠٠ سفرنامه، نامه، گزارش و سندی که فرنگیان دربارۀ ایران و ایرانیان نوشته‌ اند و به فارسی منتشر شده است. به نظر نویسنده کسانی که در ایران بر ایرانیان مدیریت کرده‌ اند، بخش‌ هایی از جامعۀ ایران را دیده‌ اند که دیگران ندیده‌ اند. البته فقط اینها نیست. "وامبری" در لباس درویشی و گدایی به ایران آمده و "گوبینو" سفیر بوده است؛ اما با درک فلسفی روشن به ایران آمده است. "ترنس او دانل" هم سال‌ ها در ایران زندگی کرده است. به جز "ویلیام مورگان شوستر"، بقیۀ کسانی که در این کتاب از آن ها یاد شده، سال‌ های طولانی در ایران بوده‌ اند. شوستر هم در هشت ماه حضور در ایران، چون مسئول مالیه ی ایران بوده، با عمیق‌ ترین لایه‌ های پنهان نفع‌ طلبی بخشی از ایرانیان، مستقیم ارتباط داشته است. به‌ هر حال، به‌ شدت به فرهنگ ایران نزدیک شده‌ اند.