Khudkushī-i Ṣādiq Hidāyat: Persian 1395

خودکشی اول هدایت که به حادثۀ رود مارن شهرت دارد، مربوط به زمانی است که هنوز او در مراحل آغازین کار نویسندگی اش بوده است. او در اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۷ با انداختن خود به رودخانۀ مارن خودکشی کرد؛ اما بر روی قایقی افتاد و نجات یافت. او در سال ۱۳۲۹ برای درمان وضع روحی، عازم پاریس شد. او در فروردین سال ۱۳۳۰ در پاریس در آپارتمانی که توی کوچۀ شامپونی اجاره کرده بود با باز کردن شیر گاز خودکشی کرد. مدارک و گواهی فوت او توسط سفارت ایران در پاریس، فوت او را برابر با ۲۰ فروردین ۱۳۳۰ مطابق با ۹ آوریل ۱۹۵۱ صادر کرده است. اما در پاسخ به این سوال که چرا هدایت خودکشی کرد؟ جواب‌ های مختلفی داده شده است. شهید مطهری در این رابطه می‌ گوید: «یکی از علل خودکشی او این بود که اشراف‌ زاده بود. او پول توجیبی بیش از حد کافی داشت؛ اما فکر صحیح و منظم نداشت. او از مواهب ایمان بی‌ بهره بود. جهان را مانند خودش بوالهوس و گزافه کار و ابله می‌ دانست». دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن نیز در این باره می‌ گوید: «اگر او خود را کشت برای آن بود که مقصد و حیات خود را از دست رفته می دید و این از دست رفتن بر اثر یأس عمیق و کاهش قوای جسمی و روحی پدید آمد».