Homērou Odysseia: Greek 2015

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Author: Homeros,

Rating:

35.23 £

2-3 Days

Paperback

35.23 £

Select Quantity

Wishlist

As you can see, you will be able to see what you have to do with the archive of the genius dhmioyrgei thikis ths metafrash. Enai oms exsibi swisto pws orismes metafrseseis, kataxiwmens gia thn pistóthta, thi poióthta kai toththos toys, ginntai me th seira toys clasika keimena. Tetoia erga me diachroniki axia einai anantirrhta kai oi metafraseis ths Iliadas kai ths Odysseias poy smilepsan o N. Kazantzakhs kai o I. Kakridis, spoydaia mnhmeia neoellhnikoy logoy poy kerdisan thn ektimhsh twn filologwn kai thn agaph twn anagnwston apo tote poy prwtokykloforhsan, to 1955 kai to 1965 aniststoicha. You will be metaphrased to your new ellhnikas swisto eiai na grófontai monotonismenna. This metaphrasis is an eponymous phenomenon, and it is not a matter of time for a long time, but it does not matter whether it is a polytonic system or that it has been chrismopoiesisian or chronically ecumenical. Me thn parasaus anatppws or toys is monotonik ta dyo ergina pairnoyn th morfí poy oi metafrasts tha echan exarchis antimissei. The new edition of the ensemble is divided into two categories: I. Kakridis, one of the most prominent of the "Odysseias". Meta to keìmen akoloythoyn ta Shmeiommata, me th morfí poy echan sthn prhodth edkosh. Sto tylos skíthhke skopimos na prostethei ena ektenes Glwssari, opoy ermhneυontai spaniιs, poihtikes, idiwmatikes kai alle lxexeis poy oi anagnοstes, idiaetera et neoi, enai pithanο na mh gnwrizoyn. The Nikos Kazantzakis and the Ioannes Kakridis, which are morpheus of the neoellhnikis logothelias and of the classical philology of antiquity, have been catapulted to the 20th anniversary of the prosperity of the toys of the stones of poetry and the kathénas.

Ακούγεται συχνά, και είναι σωστή, η άποψη ότι για τους μεγάλους συγγραφείς της αρχαιότητας κάθε γενιά δημιουργεί τη δική της μετάφραση. Είναι όμως εξίσου σωστό πως ορισμένες μεταφράσεις, καταξιωμένες για την πιστότητα, την ποιότητα και το ήθος τους, γίνονται με τη σειρά τους κλασικά κείμενα. Τέτοια έργα με διαχρονική αξία είναι αναντίρρητα και οι μεταφράσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας που σμίλεψαν ο Ν. Καζαντζάκης και ο Ι. Κακριδής, σπουδαία μνημεία νεοελληνικού λόγου που κέρδισαν την εκτίμηση των φιλολόγων και την αγάπη των αναγνωστών από τότε που πρωτοκυκλοφόρησαν, το ١٩٥٥ και το ١٩٦٥ αντίστοιχα. Οι δύο μεταφραστές πίστευαν ότι τα νέα ελληνικά σωστό είναι να γράφονται μονοτονισμένα. Τις μεταφράσεις των ομηρικών επών όμως, θέλοντας να τις κάνουν προσιτές στο ευρύ κοινό, αποφάσισαν να τις εκδώσουν στο πολυτονικό σύστημα που όλοι διδάσκονταν και χρησιμοποιούσαν τα χρόνια εκείνα. Με την παρούσα ανατύπωσή τους σε μονοτονικό τα δύο έργα παίρνουν τη μορφή που οι μεταφραστές θα είχαν εξαρχής προτιμήσει. Η νέα έκδοση ενσωματώνει όσες διορθώσεις είχε σημειώσει ο Ι. Κακριδής στο προσωπικό του αντίτυπο της "Οδύσσειας". Μετά το κείμενο ακολουθούν τα Σημειώματα, με τη μορφή που είχαν στην πρώτη έκδοση. Στο τέλος κρίθηκε σκόπιμο να προστεθεί ένα εκτενές Γλωσσάρι, όπου ερμηνεύονται σπάνιες, ποιητικές, ιδιωματικές και άλλες λέξεις που οι αναγνώστες, ιδιαίτερα οι νέοι, είναι πιθανό να μη γνωρίζουν. Ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Ιωάννης Κακριδής, κορυφαίες μορφές της νεοελληνικής λογοτεχνίας και της κλασικής φιλολογίας αντίστοιχα, έβαλαν κατά τη διάρκεια του ٢٠ού αιώνα την προσωπική τους σφραγίδα στον χώρο που υπηρέτησε ο καθένας.