Firishtahʹhā bū-yi purtaqāl mīdahand: Persian 1385

اسم کامل کتاب « بازی نامه ی فرشته ها بوی پرتقال می دهند - صورت خوانی در سه معرکه » است. این کتاب سه داستان دارد: معرکه ی دلاویز: فرشته با بوی پرتقال - معرکه ی دلربا: بابای آهوی من باش و معرکه ی دلارام: خانه ی شبگردها دور است. داستان اول و سوم در شهر شیراز اتفاق می افتد و قهرمان هر دو داستان پسر نوجوان سر و زبان داری به نام دانیال است. اما داستان دوم روایت پسر نوجوان دیگری در خوزستان زمان جنگ است. یکی از زیبایی های این کتاب استفاده از لهجه و اصطلاحات مردم ناحیه ی شیراز و خوزستان در گفتگوهاست اما نه آن طور که خواننده احساس ناراحتی یا غریبی کند! در هر سه داستان یک پسر نوجوان راوی بخشی از زندگی خود و به نحوی طی طریق خود در مسیر بزرگ شدن است. هر چند هر سه داستان ماجراهای دردناک و درگیری ها و دلهره های روزانه ی آدم ها را بیان می کنند و حتی گاهی آدم دلش می خواهد از شدت اضطراب هر چه زودتر بداند آخر داستان چه می شود تا نجات پیدا کند، اما طنزی که هنرمندانه در لا به لای گفتگوهای نوجوانان گرداننده ی حوادث تعبیه شده است زیبایی اثر را دو چندان می کند.