Mabānī-i usṭūrahshināsī: Persian 1396

کتاب «مبانی اسطوره‌ شناسی» شامل هشت فصل به ‌نام‌ های «بسترهای شکل‌ گیری اسطوره»، «اسطوره، افسانه، قصه‌ ی پریان»، «رویکردها و نظریه‌ های اسطوره‌ شناسی»، «اسطوره‌ شناسان نامی»، «اسطوره، علم و دین»، «اسطوره و هنر»، «قهرمان در اسطوره» و «اسطوره و دنیای معاصر» است. در بخشی از توضیحات پشت جلد می‌ خوانیم: «ناقوس مرگ اسطوره از ۲۵۰۰ سال پیش تا کنون بارها به صدا درآمده است، اما هر بار اسطوره با نیرویی تازه و در هیئتی دیگر سربرآورده و بقای خود را استمرار بخشیده است؛ چرا؟ منتقدان اسطوره و کسانی که فقط بر کارکردهای نامطلوب آن در جهان معاصر انگشت می‌ گذارند هنوز هم کم نیستند، اما تقریبا" هیچ‌ یک از آن‌ ها برای این سؤال پاسخی ندارند که چرا اسطوره‌ ها در دنیای مدرن و پسامدرن کنونی همچنان به حیات خود ادامه می‌ دهند و تولید و بازتولید می‌ شوند. اگر اسطوره‌ ها آن‌ طور که شماری از نظریه‌ پردازان اعتقاد دارند، نوعی علم ابتدایی یا نوعی دین ابتدایی‌ اند، در دوران ما و پس از به کرسی نشستن علم و دین پیشرفته، راز ماندگاری و بقای آن‌ ها چیست؟ آیا فقط توهماتی شیرین و تسکین‌ دهنده‌ اند که در دنیایی توفانی، آرامشی خوش و غیرمسئولانه را به ما هدیه می‌ دهند؟ و یا سرنخ هایی هستند که ما را در جست و جوی معنای زندگی یاری می دهند و با ما از یک شب بلند طولانی سخن می گویند که از نیاکان پیش از تاریخ مان تا به امروز تاب اش آورده ایم؟ اسطوره با علم، عقل، هنر، دین و عاطفه چه نسبتی دارد؟ قهرمانان اسطوره ای کیستند و شباهت حیرت انگیز آن ها از کجا ناشی می شود؟ و سرانجام، اسطوره در دنیای معاصر چه جایگاهی دارد؟