Tārīkh-i shafāhī-i ḥādasah-yi haftum-i tīr-i 1360: Persian 1395

از حوادث مهم و تأثیرگذار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران حادثه ی هفتم تیر سال ١٣٦٠ می باشد. در این حادثه بیش از هفتاد تن از مسئولان و مدیران و دست اندركاران نظام نوپای اسلامی به شهادت رسیدند، لذا این واقعه از چند منظر قابل بررسی و تحقیق است. سازمان مجاهدین خلق كه از این پس با عنوان منافقین شناخته شدند، تدارك چنین جنایت هولناك را دیده بودند. منافقین با قتل و كشتار كور مردم عادی طرفدار انقلاب در سطح شهر و ترور و شهادت مسئولان نظام بر این باور بودند كه به سرعت نظام جمهوری اسلامی سرنگون خواهد گردید، ضمن این كه رژیم بعثی عراق هم حملات سنگین و گسترده ای علیه ایران آغاز كرده و ارتش هم در بدترین وضعیت خود قرار داشت. در واقعه ی غم بار هفتم تیر سال ١٣٦٠ گلچینی از بهترین نیروهای انقلاب به شهادت رسیدند؛ نیروهایی كه هر یك مبارز و مجاهد پر تلاشی بودند و انقلاب اسلامی در استمرار مسیر خود به وجود آن افراد لایق نیازمند بود كه در رأس آن ها شهید مظلوم آیت الله دكتر بهشتی، رئیس دیوان عالی كشور و دبیر كل حزب جمهوری اسلامی قرار داشت.