Safarnāmah rizā shāh-i pahlavī: Persian 2007

رضاشاه پهلوی موسس سلسله پهلوی و بنيانگذار ايران نوين،كه در سراسر زندگي پربار خويش لحظه ای از مبارزه با مثلث اقتدارگرايان ضد ايران و ايرانی(شاهزادگان تماميت خواه و فاسد قاجار و روحانيان خرافه پرست و جاهل و ملاكان و اشراف زياده خواه)دست برنداشت ،بي هيچ مسامحه و درنگی برای وارد ساختن آخرين ضربه بر پيكر قدرتمندترين پايگاه سياسی استعمار ،يعنی شيخ خزعل خان و اندك هواداران سست عنصر و بدانديش و گمراهش نظير سيد حسن مدرس،شجاعانه به خوزستان سفر كرد و طي يك لشكركشی موفقيت آميز كه همه جا با پشتيبانی ايرانيان آزادمنش و قدر شناس همراه بود،اين بخش از كشور به مام وطن بازگشت. خاطرات و يادداشت های اين سفر كه به ديكته شخص رضاشاه و نگارش فرج الله بهرامی است،سندی است از آرمانهای بلند اين فرزند خادم و برومند ايران عزيز.(وصد البته ديگر هيچ آدم عاقلی از افسانه بيسوادي رضاشاه داد سخن نمي راند.)و بهره ديگر كتاب سفرنامه خواندنی ايشان است به زادگاهش :مازندران تاريخی ،سرسبز و زخم خورده از كين بيگانگان و بيگانه پرستان.اين اثر به نوه ارجمندشان شاهزاده رضا پهلوی و ايرانيان فرهيخته پيشش می شود.