ʻIlm va ʻaqlānīyyat: nazd-i Paul Feyerabend: Persian 1393

آرای پل فایرابند، فیلسوف علم معاصر، یکی از جنجال‌ برانگیزترین فلسفه‌ها درباره‌ ی «عقلانیت» و به‌ویژه «عقلانیت علم» است. او معتقد است که عصر روشنگری با تأکید بر عقلانیت سعی کرد تا حاکمیت کلیسا را به چالش کشد و بدین‌ گونه زمینه را برای مهیا شدن آموزه‌ هایی همچون آزادی، برابری و فردگرایی فراهم آورد. اما به‌ تدریج عقلانیت که گمان می‌ شد عالی‌ ترین وجه آن را می‌ توان در علم یافت، خود سنتی شد که جایگزین کلیسا گردید و تمام امور انسانی را در زیر سیطره‌ ی خود قرار داد. فایرابند با پژوهش‌ های فلسفی و تاریخی خود سعی می‌ کند نشان دهد که نه‌ تنها علم مثل اعلای عقلانیت نیست، بلکه عقلانیت خود سنتی در میان سنت‌ های دیگر است نه برتر از آن‌ ها. این اثر قصد دارد با بازسازی آرای فایرابند درباره ی عقلانیت علم و بررسی پیامدها و پارادوکس‌ های آن، از بدفهمی فلسفه ی او اجتناب کند، آن‌ چه فلسفه ی فایرابند همواره با آن مواجه بوده است.