Kashkūl-i Nabavī: ʻAhd-i ʻAtīq: Persian 2012

نوشتن و گردآوری لطایف کشکول را سال‌ها قبل آغاز کردم. سال‌هایی که نه اینترنت بود و نه امکاناتی مثل کامپیوترهای شخصی دراختیار بود و نه کسی جوک می‌گفت. راستش، وقتی بیست سال قبل شنیدم اولین کتابی که بعد از سقوط هیتلر منتشر شد، مجموعه لطایفی بود که درباره‌اش ساخته شده، اصلا به این فکر نیافتادم که ببینم آخرین دیکتاتور ایرانی کیست تا من هم به تقلید از آلمانی‌ها در مرگش کتاب جوک منتشر کنم، چون مطمئن بودم که ایرانیان به محض اینکه کسی بمیرد، حالا هر کسی می‌خواهد باشد، ممکن است وسط خیابان علیه او شعار بدهند و در مراکز رسمی نفرینش کنند، ولی کسی در مورد آدم مرده جوک نمی گوید. من هم که نمی خواستم کتاب لطایف‌ام را وسط خیابان مردم بخوانند. از طرفی به عرب‌ها حسودی‌ام می شد که چرا آنها این همه کتاب منظم و مرتب در مورد لطیفه‌های شان دارند و ما این همه کتاب منظم و مرتب در مورد لطایف مان نداریم. بالاخره بیست سالی قبل، در یک صبح دل انگیز بهاری تصمیم گرفتم شروع کنم هر چه لطیفه و جوک شنیده‌ام فهرست کنم و آنها را تا جایی که می توانم بنویسم و بگذارم برای بعد …