Gushūdan-i rumān: rumān-i Īrān dar partaw-i naẓarīyah va naqd-i adabī: Persian 1392

مخاطبان این کتاب، هم منتقدان ادبی هستند و هم رمان‌ نویسانی که به لزوم آگاهی از نظریه های ادبی پی برده‌ اند. مؤلف روشی را برای نقد رمان مطرح می‌ کند که مبتنی بر خوانش تحلیلی صحنه‌ ی آغازین هر رمان و آشکار کردن ربط آن با بقیه‌ ی متن است. همه‌ ی فصل‌ های این کتاب با پیروی از روش‌ شناسی واحدی نوشته شده اند که عبارت است از: الف: شروع فصل با یک مبحث نظری در نقد ادبی، ب: تحلیل مشروح صحنه‌ ی آغازین یک رمان بر اساس مبحث نظری مطرح شده، و پ: نقد آن رمان با برقراری پیوند بین صحنه‌ ی آغازین و سایر بخش‌ ها. خواننده‌ ی این کتاب علاوه بر آشنایی با مفاهیم نقادانه، با نحوه‌ ی کاربرد آن مفاهیم در نقد عملی ده رمان برجسته‌ ی ایرانی آشنا می‌ شود. کاربردپذیری این روش همچنین با نقد یک داستان کوتاه و یک فیلم نشان داده شده است. به منظور آسان‌ تر کردن فهم مطالب تئوریک، نویسنده یک‌ صد اصطلاح پرکاربرد نقد رمان را در پایان کتاب توضیح داده است. مباحث نظری کتاب مطالب گوناگونی را در بر می‌ گیرد، از بحث در خصوص کارکرد و شیوه‌ ی تحلیل عناصر رمان مانند شخصیت، منظر روایی، کشمکش، حال‌ و هوا و امثال آن گرفته، تا مباحث مربوط به نظریه‌ های ادبیِ متأخر همچون بینامتنیت، مرگ مؤلف، روایت‌ شناسی، پسامدرنیسم و غیره.