Chigunah Impuraturi Palid Shavim: Persian 1402
چگونه امپراتوری پلید شویم
17.38 €
Share
Wishlist
Original Title:
How to be a bad emperor : an ancient guide to truly terrible leaders
ISBN:
9786225251540
Translator:
Zuhrah Qulī'pūr
Publisher:
Chishmih
Age Group:
Adult
Pages:
142
Weight:
115 g
Dimensions:
11 x 20 x 1 cm
Book Cover:
Board Books
What would Caligula do? What the worst Roman emperors can teach us about how not to lead
If recent history has taught us anything, it's that sometimes the best guide to leadership is the negative example. But that insight is hardly new. Nearly 2,000 years ago, Suetonius wrote Lives of the Caesars, perhaps the greatest negative leadership book of all time. He was ideally suited to write about terrible political leaders; after all, he was also the author of Famous Prostitutes and Words of Insult, both sadly lost. In How to Be a Bad Emperor, Josiah Osgood provides crisp new translations of Suetonius's briskly paced, darkly comic biographies of the Roman emperors Julius Caesar, Tiberius, Caligula, and Nero. Entertaining and shocking, the stories of these ancient anti-role models show how power inflames leaders' worst tendencies, causing almost incalculable damage.
Complete with an introduction and the original Latin on facing pages, How to Be a Bad Emperor is both a gleeful romp through some of the nastiest bits of Roman history and a perceptive account of leadership gone monstrously awry. We meet Caesar, using his aunt's funeral to brag about his descent from gods and kings--and hiding his bald head with a comb-over and a laurel crown; Tiberius, neglecting public affairs in favor of wine, perverse sex, tortures, and executions; the insomniac sadist Caligula, flaunting his skill at cruel put-downs; and the matricide Nero, indulging his mania for public performance.
In a world bristling with strongmen eager to cast themselves as the Caesars of our day, How to Be a Bad Emperor is a delightfully enlightening guide to the dangers of power without character.
more
مجموعه «حکمت باستان برای خوانندگان امروزی» شامل خطابه هایی است برآمده از دل فلسفه ی کلاسیک یونان و روم، در قالبی تازه و با عناوینی امروزی. «حکمت باستان» فلسفهای عملی است برای «زندگی» که در خلق یک انسان فضیلت مند می کوشد. این فلسفه همانا مقوله ای است بیرون از دایره ی تنگ گروه های علمی دانشگاهی و اصطلاحات فنی دشوار فهم؛ و هسته ی اصلی اش زیستن بر وفق طبیعت یا به عبارت بهتر زیستن بر مبنای عقل مندرج در طبیعت است. فلسفه ی باستان همگان را خطاب قرار می دهد و دامنه ی این همگان تا مخاطبان امروز نیز ادامه می یابد؛ مخاطبانی که با فروریختن روایت های عظیم ایدئولوژیک -مذهبی مشتاق اند در چارچوبی این جهانی و از طریق عقل انسانی به زندگی شان معنا دهند.
حکمت باستان برای خوانندگان امروزی
قدرت سرشت حقیقی امپراتوران را عیان کرد. بر خصیصه ها و رذیلت هایی پرتو افکند که به افسانه ها پهلو می زدند. این خصیصه ها همواره جزئی از سرشت آنان بوده اند. سوئتونیوس نویسنده ی این رساله ی کوچک شارح زندگی امپراتوران بود ولی هدفش به ثبت گزارش های تکراری از رویدادهای مهم تاریخ محدود نمی شد. او می خواست خواننده ها به سیرت واقعی امپراتوران در زندگی خصوصی و اجتماعی شان پی ببرند. هر چند سوئتونیوس از سیاست عمومی امپراتور، بازی ها و نمایش ها و طرح های ساخت و ساز او سخن می راند، در عین حال از خانواده و دوستان او، از شوخ طبعی و سرگرمی های او، تشریفات مذهبی، وضعیت جسمانی، سروشکل و حتی عادات او هنگام خواب نیز می گوید و مقارن با آن به وصف نخوت و گستاخی او، بیدادگری او، کامجویی های افراطی او، اسراف و زیاده خواهی او نیز می پردازد. همین باعث می شود سوئتونیوس جزئیاتی را ترسیم کند که شاید ردیف کردن آن ها در روایتی خطی ناممکن باشد. سوئتونیوس، با وجود دقت وافری که در گردآوری و تنظیم جزئیات زندگی امپراتوران به خرج می داد، بر آن نبود تا صرفاً تصویری مبتنی بر شواهد به دست دهد. او از بیان آنچه خودش هم می دانست شایعه ای بیش نیست ابایی نداشت. می نویسد: «نرون قدغن کرده بود که هنگام آواز خواندنش کسی تماشاخانه را ترک کند، از این رو معروف است که برخی زنان در حین اجرا زایمان می کردند!» کالیگولا تا حدی شیفته ی اسب تیز پای خود، اینکیتاتوس، بود که یک عمارت، چند برده و اثاثیه ای به او اختصاص داد و «حتی گفته شده که تصمیم داشت آن را مقام کنسولی ببخشد.» این توصیفات خیره کننده، حتی اگر محرز شود شایعه هستند، برای همیشه در یاد خواننده نقش خواهند بست. آن ها کم و بیش همتایان کاریکاتورهای سیاسی مدرن هستند.
more