Guftār dar ravish: Persian 1401

چاپ حاضر براساس نسخه ای از گفتار در روش آماده شده که انتشارات فلسفی وِرَن آن را در شمار «مجموعه ی متون فلسفی» خود به همراه مقدمه و حواشی آتین ژیلسون منتشر کرده است. ویژگی این چاپ، مقدمه ی موجز اما پرمغز و نیز حواشی مفصل و موشکافانه ی اتین ژیلسون است؛ اما امتیاز اصلی از آن حواشی است. حجم حواشی تقریبا برابر است با حجم متن اصلی و ژیلسون، از خلال آنها، کوشیده است تا بندبه بند متن را بگشاید و معنا و جهت گیری اصلی گفتار را آشکار کند. ترجمه ی محمدعلی فروغی از گفتار در روش تاکنون بارها و بارها به چاپ رسیده است. بی تردید در این اقبال تاریخی، نثر استوار فروغی بسیار مؤثر بوده است: سبک نگارش فروغی بیش از هر نحو نگارش دیگر، و بهتر از هر جای دیگر، به قامت این کتاب نشسته است؛ زیرا این گفتار، چنانکه دکارت گفته است، «سرگذشت» روحانی او است و نگارش فروغی مناسبت تام با این «سرگذشت نویسی» دارد.