Nigāh va naqāshī: Manṭiq-i nigāh-i khīrah: Persian 1399

کتاب "نگاه و نقاشی" با عنوان فرعی "منطق نگاه خیره"، اثری است از "نورمن برایسون" که با قرار دادن تاریخ هنر در برابر مفاهیم فلسفی، زبان شناسی، نظریات ادبی و همچنین بازنگری تاریخ هنر به کمک آموزه های به دست آمده از نشانه شناسی، تلاش می کند تا بر انزوای تاریخ هنر به عنوان یک حوزه ی مجزای دانشگاهی غلبه نماید و در این راستا به تغییر راهبرد های غیر تاریخی و بازبینی فرضیات و اصول بنیادی اش می پردازد. از دیدگاه "نورمن برایسون" در کتاب "نگاه و نقاشی"، درک نقاشی خود به عنوان یک نشانه ی مادی و درک مشاهده و نقاشی کردن به عنوان یک عمل مادی به حساب می آید که فرآیند اهمیت یافتن نقاشی در آن شکل گرفته و به این وسیله "نورمن برایسون" مجددا تاریخ هنر را مورد اندیشه و بررسی قرار می دهد. او همچنین در "نگاه و نقاشی" دیدگاه غالب در تاریخ نقاشی که در آن نسخه ماهوی در ارتباط با رویکردهای طبیعی فرموله شده است را مورد نقد و بررسی قرار داده و به فرضیات فرمالیستی، علی الخصوص تجزیه و تحلیل فرمالیستی که از تعلیمات سوسور مشتق شده، از دیدگاهی جدید می نگرد. روش های مطالعه و کلیدهای خوانشی که در کتاب "نگاه و نقاشی" به قلم "نورمن برایسون" به خواننده ارائه شده، احتمالات مشاهده و مطالعه ی مجدد نقاشی ها را دگرگون ساخته و نحوه ی ارزش گذاری بسیاری از اثرها را به طور گسترده متحول خواهد ساخت. بنابراین آنچه "نورمن برایسون" در "نگاه و نقاشی" بر آن تاکید دارد این است که مطالعه ی نقاشی بر فرضیات نظری و روش های به کار گرفته شده توسط نسل های قبلی تکیه دارد.