Sayrī dar taḥavvulāt-i āmūzashī va pazhūhashī-i ʻulūm-i sīyāsī va ravābiṭ-i bayn al-milal: naqsh-i ʻavāmil-i ta’sīr'guzār-i saṭḥ-i kalān: Persian 1385

با توجه به متغیرهای آسیب‌رسان به کیفیت رشته‌های علوم سیاسی و روابط بین‌ المللی، یک سری راه‌کارها برای ارتقای کیفی این دو رشته عرضه شده که از آن جمله است: سازمان‌ دهی اجرای برنامه‌ی آموزش عالی به تناسب امکانات و شرایط و اهداف سیاسی و نیازهای مردم و بازار کار؛ تحقیق و تحلیل سیاسی؛ دقت در گزینش علمی استادان؛ لزوم تحول در ساختار آموزشی؛ ارزیابی مستمر استادان؛ ایجاد زمینه‌های لازم به منظور انجام پروژه‌های تحقیقاتی در بین اعضای هیات علمی؛ تغییر در سرفصل‌ دروس؛ افزایش ارتباط میان دانشکده‌های علوم انسانی؛ درجه‌بندی دانشگاه‌ها؛ برگزاری نشست‌ها و ایجاد انجمن‌های تخصصی؛ توجه به ظرفیت‌های آموزشی به هنگام جذب دانشجو؛ لزوم افزایش امکانات کتابخانه‌ای؛ و تاکید بر بومی و کاربردی شدن رشته‌های علوم سیاسی و روابط بین‌ المللی. نویسنده در کتاب حاضر ضمن برشمردن مسائل، مشکلات و آسیب‌ها یا به تعبیر دیگر متغیرهای آسیب‌ رسان به کیفیت رشته‌های علوم سیاسی و روابط بین‌ الملل در دو سطح بین‌ المللی و ملی، مجموعه‌ای از راه‌ کارها و پیشنهادات را برای ارتقای کیفی رشته‌های یاد شده عرضه می‌کند.