Parandah guft shāʻarām: Persian 1386

پرنده گفت شاعرم، منظومه ای است درباره ی زندگی، که شاعر با طراحی ذهنی، گفت و گو بین دو شخصیت اصلی یعنی پرنده و درخت؛ احساس و اندیشه خود را نسبت به عناصری که زندگی می سازند، بیان می کند. کتاب استعاره ای بلند و فراگیر است از زندگی، مراحل و ابعاد گوناگون آن که به شکل منظومه ای کوتاه و موجز در غالب نو و نیمایی سروده شده است. درآمیختگی و ترکیب عناصر شعری اثر را به عصاره ای ناب تبدیل کرده است که ذوق و احساس مخاطب را پرورش می دهد و تفکر و اندیشه او را در هر گروه سنی برمی انگیزد. طرح نیازهای مادی و معنوی موجودات به یکدیگر، نقش دلبستگی و عواطف طبیعی در پیوند انسان با طبیعت از نکات بارز شعرهاست. به ویژه طنزی که در بیشتر قسمت های آن وجود دارد: پل معلق، عنکبوت و ... اثر به دلیل چند لایه بودن محتوای عمیق و تفکر برانگیز، ساختار منسجم با به کارگیری تصویرهای ذهنی برای نوجوانان و بزرگسالان جذاب و تاثیرگذار است.