Khvab: Persian 1382

چقدر دلم براي ايران اين ميهن اين واژه ي از ياد رفته مي سوزد. چقدر آرزو دارم آنقدر بزرگ بودم تا مي توانستم آن را در آغوش بگيرم و سرش را روي شانه هايم بگذارم و نوازشش كنم. چه كار ديگري از دستم بر ميايد؟ اكنون پي برده بودم كه چه بر سر من آمده بود، نمي دانستم كه چه بر سر تاريخم، قهرمانانم، مردمم، ميهنم و بر سر روياهاي آمده بود. تنها كاري كه مي توانستم براي اين واژه ي فراموش شده بكنم اين بود كه روياهايم را به دست آورم، روياهاي من روياهاي او بود همچنانكه روياهاي او روياهاي من.