Dihkadah-i khāk bar sar: Persian 1398

روایت هایی از یک سال زندگی در لوزان از زبان یک بی زبان. سفرنامه ایرانی، قرن ١٤. این کتاب روزنوشت های فائضه غفار حدادی از زندگی در لوزان سوئیس که به تعبیر خودش « دوره ریاضت » است. دوره ای که او با یک فرزند ۴ ساله و جنینی در شکم راهی کشوری غریب می شود که زبان آن را هم نمی داند. به همین خاطر او در توصیف کتاب خود نوشته « روایت هایی از یک سال زندگی در لوزان از زبان یک بی زبان ». شاید اگر بخواهید در لوزان سوئیس زندگی کنید « دهکده خاک بر سر » به درد شما بخورد. در غیر این صورت برخی اطلاعات به شدت سطحی است و نویسنده برای تبیین آنها کوششی نکرده و خواننده را در حد یک قیمت دادن و مقایسه های مرسوم رها می کند و او را بر وضعی که بر وی حاکم است، مشرف نمی کند. لحن طنز مهم ترین نکته ای است که در روایت « دهکده خاک بر سر » توجه برانگیز است. نویسنده با رویکردی طنز به موضوعات ورود می کند و حتی وقتی مشغول روایت یک اتفاق جدی است که حتی گاهی نفس را در سینه خواننده حبس می کند و خودش نیز اشک می ریزد، اما دست از طنازی برنمی دارد و تلاش می کند که این فضا را حفظ کند. راوی صادق دیگر نکته ای است که درباره این کتاب باید مورد اشاره قرار داد. نویسنده تلاش کرده همان چیزی را که در لحظه برایش اتفاق افتاده، روایت کند و اطلاعات بعدی و تحلیل های پسین را به روایت روزنوشت خود از زندگی در لوزان اضافه نکند. برای مثال اگر چیزی را نمی دانسته بی پرده بیان و حسی که در آن لحظه داشته را بی رودربایستی برای خواننده اش آشکارا مطرح کرده است. از این حیث خواننده در سراسر متن احساس نمی کند که با راوی حرف هایی دارد که برای او بیان نکرده و یا به عبارتی از او مخفی کرده است.