Tārīkh-i kūdakī dar Īrān: az āghāz-i 'aṣr-i Nāṣirī tā pāyān-i dawrah-i Ri ̤zā Shāh: Persian 1397

کتاب «تاریخ کودکی در ایران» (از آغاز عصر ناصری تا پایان دوره رضاشاه) نخستین پژوهش تاریخی نظام‌مند درباره مفهوم کودکی و تحولات مرتبط با زندگی کودکان در تاریخ ایران و به زبان فارسی است که توسط یک دانش‌آموخته تاریخ درباره دوره‌ای کوتاه اما مهم و تاثیرگذار از تاریخ ایران نوشته شده است. دوره زمانی تحقیق ما بین عصر ناصری تا پایان دوره رضاشاه انتخاب شده است. دوره‌ای که طی آن تحولات ذهنی‌ای که از دوره ناصری در پیامد آشنایی نخبگان ایرانی با غرب آغاز گردیده بود تا پایان دوره رضاشاه سیر تحولی خود را کامل کرده منجر به تغییر ذهنیت جمعی درباره مفهوم کودکی و جایگاه کودکان در خانواده و جامعه گردیده اندک اندک با توجه ویژه به کودکان آن‌ها را به محور سیاست‌گذاری‌های کلان دولت تبدیل کرد. کتاب حاضر در شامل شش فصل مفهوم کودکی، پرورش کودکان، آموزش کودکان، بهداشت و سلامت کودکان، کار کودکان و کودکان کار و بازی‌های کودکان به مخاطبان عرضه گردیده است.