Safarnāmah va tārīkh-i Iṣfahān: Persian 1392

ملک‌ المورخین از روزنامه‌ نگاران مهم اواخر دوره ی مظفری و مشروطه بوده است که روزنامه‌ های «آیینه عیب‌ نما»، «وطن»، «شاهنشاهی»، «آزاد» و «صفحه روزگار» را تأسیس کرده بود. وی در ١٧ ربیع‌الاول ١٣٣٢ (١٣ فوریه ١٩١٤) به همراه نجفقلی‌ خان بختیاری صمصام‌ السلطنه عازم اصفهان شد. از آن جا که سفرش بیش از پنج ماه طول نکشید، نمی‌ تواند تمام آثار تاریخی اصفهان را به تفصیل شرح دهد و در ادامه ی سفرنامه، تاریخ، شرح دهات و قصبات اصفهان، سالشمار حوادث اصفهان را پس از اسلام تا زمان فتحعلی‌ شاه، به‌ ویژه فتنه ی افغان‌ ها و وحشیگری‌ های محمود و اشرف افغان را به‌ طور مفصل از منابع دیگر می‌ آورد. در بخش پایانی سفرنامه، ابنیه و آثار تاریخی اصفهان را بیش تر از «مرآة البلدان» و «شاردن» نقل کرده است. نوشتن سفرنامه و تاریخ اصفهان در ماه رجب ١٣٣٢ به پایان رسید که کمتر از دو ماه پیش از شروع جنگ جهانی اول در پنجم رمضان ١٣٣٢ (٢٨ جولای ١٩١٤) است. در مقدمه ی کتاب، دو شرح حال از زندگی مؤلف اثر به قلم عبد الحسین نوایی و علامه میرزا محمدعلی معلم‌ حبیب‌ آبادی آورده شده است. پایان‌ بخش کتاب نیز تصاویر، چهار فهرست شامل نام اشخاص، نام‌ های جغرافیایی، سلسله‌ ها، طوایف، مدنیات، کتاب‌ ها و نشریه‌ ها می باشد. (با تصاویر سیاه و سفید)