Ḥālā Kiy Banafshah Mīkārī?: Persian 1391

رمان فارسی. مسواك آب كشيده را تكان تكان مي‌داد تا آبش بپرد كه اسفند از در نيمه باز دستشويي سرك كشيد ، ابرو بالا برد و به مسخره گفت : « وقت خواب است يا وقت مهماني ؟ » مسواك سر به پايين را نيم چرخی در هوا داد و رو به دماغ نوك تيز اسفند گرداند و تكاند . با تقليد صدای تو دماغی جناب ناظم گفت : بچه‌های خوب قبل از رفتن به مهمانی مسواك می زنند تا دهانشان بو ندهد . شير فهم شد ؟ اسفند بی خنده نگاهش كرد و آرام گفت : هيچم بلد نيستی ادا دربياوری و تند دور شد . عوضش تو خوب بلدی آدم را خيط كنی . . . و باقی حرفش را خورد . توی دلش به خودش آفرين گفت كه نگفته است درست مثل باباجانت ! درس بعدی خودآموزهای تربيت فرزند به متد غربی می شد كه « تغيير موضوع » باشد . در گنجه آينه‌دار بالای دستشويی پی برق لب گشت و گفت : من ديگر حاضرم . می شود لطفاً بابات را صدا كنی ؟ قرار بود آنجا باشيم ، حالا كی هست ! صدای بلند اسفند از اتاق نشيمن ، سوار بر صدای دائمی تلويزيون شنيده شدو .....