سرزمین مرده ها و زنده ها (بهترین نویسندگان ایران) الفارسية 1399

داستان تخیلی برای گروه سنی "ب". سرزمینی بود آن طرف دنیا، توی این سرزمین تا یکی عطسه می کرد، می افتاد و می مرد. تا یکی سرفه می کرد، می افتاد و می مرد. تا یکی سکسکه می کرد، می افتاد و می مرد. روزی از روزها یک نفر که اسمش «مواظب» بود، تصمیم گرفت کاری کند تا کسی نمیرد. «مواظب» روزها کتاب خواند، مواظب بود که سرفه نکند. شب ها کتاب خواند، مواظب بود که عطسه نکند. نصف شب ها کتاب خواند و مواظب بود که سکسکه نکند. «مواظب» این ور رفت، روی زنده ها تحقیق کرد. آن ور رفت، روی مرده ها تحقیق کرد. هیچ جا نرفت و روی خودش تحقیق کرد. «مواظب» دست به آزمایش زد. همه‌ ی چیزهایی را که باعث عطسه و سرفه و سکسکه می شد، آورد. یک چیزهایی را با آن ها قاطی کرد. قاطی ها را با چیزهای دیگر قاطی کرد. قاطی قاطی ها را هم با چیزهای دیگری قاطی کرد. قاطی قاطی قاطی ها را بو کرد. عطسه اش نگرفت. قاطی قاطی قاطی ها را چشید، سرفه اش نگرفت. قاطی قاطی قاطی ها را سرکشید. سکسکه اش هم نگرفت... (با کاغذ گلاسه)