تنها و رهگذران الفارسية 1398

مجموعه شعر فارسی. ( شعر نو ) دفتر نخست: از گذشته‌ ها. تو فرق داری عاشق آزرده می‌ خواهی: باغی که توفانش به یغما برده می‌ خواهی- شادی نمی‌ آید به من، شادی نمی‌ آید- پژمرده می‌ خواهی مرا، پژمرده می‌ خواهی- تا آمدی گلبرگ‌ هایم را لگد کردی- چون قالی کاشان مرا پا خورده می‌ خواهی- باید بمیرد هرکسی کام از تو می‌ جوید- شلاق بی رحمی که تنها گرده می‌ خواهی- من جویباری هرزه‌ ام باید رها باشم- بیهوده از من برکه‌ ای دلمرده می‌ خواهی- من سردم است آغوش وا کن داغ ِداغم کن- خورشید من! تا کی مرا افسرده می‌ خواهی- هرگز گرهت از غزلم وا شدنی نیست: این غنچه‌ ی پژمرده شکوفا شدنی نیست- شاید تو که از کوه روانی بتوانی- این برکه‌ی دلتنگ که دریا شدنی نیست- هر ماه که می‌ آید ازین خانه فراری ست- این خانه‌ ی ویران شده زیبا شدنی نیست- افتاده به بن بستم و در پیش ندارم- راهی به جز آغوش تو اما شدنی نیست- عشق تو بزرگ است برای دل تنگم- اندوه تو در سینه‌ ی من جا شدنی نیست- امروز ِ جهان هیچ که انگار به تاریخ- خوش نقش‌ تر از چشم تو پیدا شدنی نیست- هر چند ای گل چیدنت قسمت نخواهد شد: این عشق پاک آلوده‌ ی نفرت نخواهد شد- آنقدر زیبایی که گل‌ ها از تو بیزارند- ماه از حسادت با تو هم صحبت نخواهد شد- از چشمت افتادم ولی تنها نمی‌ مانم- دور و بر دیوانه‌ ها خلوت نخواهد شد- بر عاشقان بگذار خاکستر بیفشانند- زیر غبار آیینه بی قیمت نخواهد شد- از سایه‌ ام دیوارها حتا گریزانند- با من کسی هم سایه در غربت نخواهد شد- تا بشکفد بغضم تو از پهلوی من رفتی- تا عقده یی عریان شود فرصت نخواهد شد- پرواز کن هر جای این عالم که می‌خواهی- این حلقه‌ های اشک زنجیرت نخواهد شد- فکر می‌کردم که از گنجشک‌ها کم نیستم: حال می‌ بینم که حتا قدر آن هم نیستم- دور شو از پیش چشمم گل فروش دوره گرد!- دیگر آن دیوانه‌ ی گل‌ های مریم نیستم- پا به جنگل می‌ گذارم آهوان رم می‌ کنند- از چه می‌ ترسید آهوها من آدم نیستم- هر نسیمی می‌ تواند شاخه‌ ام را بشکند- بادهای هرزه فهمیدند محکم نیستم- شبنمی سرمست بودم روی گلبرگی سپید- چشم وا کردم همین امروز دیدم نیستم- پایان هر شکار به سود پلنگ نیست: رستم همیشه فاتح میدان جنگ نیست- این مرد پاک باخته را سرزنش مکن- هرکس که عشق را بپذیرد زرنگ نیست- هر چند هم که دور شوی از برابرم- هیمالیا بریدنی از رود گنگ نیست- شعری که از تو دم نزند عاشقانه نیست- شعری که عاشقانه نباشد قشنگ نیست- با ابرها ببار که وقتی تو نیستی- رنگین کمان خانه‌ی ما هفت رنگ نیست- گنجشک‌ ها یکی یکی از شهر می‌روند- دیگر درین دیار مجال درنگ نیست- این تنگ آب کهنه‌ی بی اعتبار را- بشکن که جای زندگی یک نهنگ نیست.