نباید گفته شود الفارسية 1394

رمان «نباید گفته شود» به یک زن ایرانی می‌ پردازد که داستان زندگی خودش را از کودکی روایت می‌ کند. در واقع، داستان بیان تجربیاتی است که این فرد در دوران مختلف زندگی گذرانده است. شخصیت اول داستان از بچگی علاقه داشته است که یک کودک بی‌ سرپرست را به فرزندی قبول کند و هنگامی‌ که بزرگ می‌ شود این کار را انجام می‌ دهد اما بعدها از این تصمیم پشیمان می‌ شود چرا که متوجه می‌ شود مسئولیت سختی را بر عهده‌ گرفته است و تصمیم می‌ گیرد تا پدر و مادر فرزند را پیدا کند و بچه‌ را به آن‌ ها تحویل دهد. این داستان بیان‌ کننده ی اهمیت مسئولیت‌ پذیری است؛ چرا که در بسیاری از مواقع ما مسئولیت‌ هایی را قبول می‌ کنیم اما با پیامدها و سختی‌ های آن آشنا نیستیم. در واقع داستان با بیان تصویرهای مختلف، به‌ سختی‌ های جامعه ی امروز اشاره می‌ کند.