جانوری در جنگل (کلاسیک های مدرن 22) الفارسية 1403

Janivari dar Jangal (Kilāsīk'hā-yi Mudirn 22)

المؤلف: Henry James

التقييم:

12٫18 $

4 إلی 6 اسبوع

غلاف ورقی

12٫18 $

اختر الكمية

قائمة الأمنيات

It is the story of John Marcher, a man who, for as long as he can remember, has been obsessed with the feeling that some life-changing - even catastrophic - event lies in wait for him like a jungle animal. Then the tragic day arrives on which the terrible true nature of the beast is revealed. Excerpt: speech that startled him in the course of their encounter scarcely matters, being probably but some words spoken by himself quite without intention—spoken as they lingered and slowly moved together after they renewed acquaintance. He had been conveyed by friends an hour or two before to the house at which she was staying; the party of visitors at the other house, of whom he was one, and thanks to whom it was his theory, as always, that he was lost in the crowd, had been invited over to luncheon. There had been after luncheon much dispersal, all in the interest of the original motive, a view of Weatherend itself and the fine things, intrinsic features, pictures, heirlooms, treasures of all the arts, that made the place almost famous; and the great rooms were so numerous that guests could wander at their will, hang back from the principal group and in cases where they took such matters with the last seriousness give themselves up to mysterious appreciations and measurements.

این داستان جان مارچر است، مردی که تا زمانی که به یاد می آورد، این احساس را در سر می پروراند که رویدادی تغییر دهنده زندگی - حتی فاجعه بار - مانند یک حیوان جنگل در کمین اوست. سپس روز غم انگیزی فرا می رسد که در آن ماهیت واقعی وحشتناک جانور آشکار می شود. گزیده: گفتاری که در طول ملاقات آنها او را مبهوت کرد، به ندرت مهم است، زیرا احتمالاً فقط برخی از کلمات است که توسط خودش کاملاً بدون عمد گفته شده است - در حالی که آنها درنگ می کردند و پس از تجدید آشنایی به آرامی با هم حرکت می کردند. دوستان او را یکی دو ساعت قبل به خانه ای که در آن اقامت داشت برده بودند. مهمانی از بازدیدکنندگان در خانه دیگر، که او یکی از آنها بود، و به لطف آنها تئوری او، مثل همیشه، گم شدن او در میان جمعیت بود، به صرف ناهار دعوت شده بود. بعد از ناهار پراکندگی زیادی وجود داشت، همه به نفع انگیزه اصلی، منظره ای از خود آب و هوا و چیزهای خوب، ویژگی های ذاتی، تصاویر، میراث، گنجینه های همه هنرها، که این مکان را تقریباً معروف کرده بود. و اتاق های بزرگ آنقدر زیاد بود که میهمانان می توانستند به میل خود سرگردان شوند، از گروه اصلی فاصله بگیرند و در مواردی که چنین مسائلی را با جدیت آخر انجام می دادند، خود را به قدردانی ها و سنجش های مرموز بسپارند.