بیداری الفارسية 1401

وقتی توی مغزمون پر از همهمه و شلوغی کارهای روزمره ست، وقتی بار زندگی روی شونه هامون سنگینی می کنه و باعث می شه هزارویک فکر باربط و بی ربط داشته باشیم، وقتی کاسه صبر و طاقتمون لبریز می شه یا حتی وقتی کسی نیست که چهار کلام باهاش درددل کنیم تکلیفمون چیه؟ باید به کجا پناه ببریم؟ نوشتن از اتفاقات روزمره، احساسات، خشم ها، ناراحتی ها،دل خوشی ها، آرزوها و... همیشه راهگشاست. صفحه سفید کاغذ، با آغوش باز، ما و حرف هامون رو می پذیره و اصلا و ابداً قضاوتمون نمی کنه. برای همینه که بی هیچ ترسی می شه نوشت. این روزنگار برای نوشتنه، برای بیرون ریختن چیزهایی که توی مغزمون تلنبار کردیم و برای شکل دادن به عادت های کوچکی که مقدمه تغییرات بزرگ هستن. روز به روز و صفحه به صفحه فرصتی برای خلوت کردن با خودمون پیدا می کنیم، 365 روز، 365 کار کوچک، 365 حس وحال تازه و 365 تمرین برای بیداری.