درآمدی بر شعر معاصر آمریکا الفارسية 1398

این کتاب شاید بهترین و در دسترس‌ترین اثری است که شعر آمریکا را در یک طبقه‌بندی متعارف برگرفته از فضای انتقادی سدۀ بیست‌ و یکمی و به شکلی روان و بدون حاشیه و با آوردن مثال‌ها و توضیحات و شرح نسبتا کافی، در اختیار خواننده قرار می‌دهد. این کتاب نخستین اثر ترجمه شده در نوع خود به زبان فارسی است و برای دانشجویان ادبیات و علاقه‌مندان به شعر معاصر آمریکا، دارای چند مزیت اساسی است: در سری درآمدهای انتشارات بانفوذ کمبریج قرار دارد که اغلب، به منزلۀ یکی از منابع معتبر برای معرفی دوره‌ها و آثار برتر ادبیات در محیط‌های دانشگاهی توصیه می‌شود؛ در عین کوتاه بودن، گسترۀ نسبتا کامل و قابل قبولی از جنبش‌ها، مکاتب و گروه‌های شعری آمریکا آغاز سدۀ بیستم تا پایان آن و چند سال اول سدۀ 21 را در برمی‌گیرد؛ بحث خود را در چارچوب نقد عملی و کاربردی بر اشعار شاخص دوران قرار می‌دهد و بدون جانبداری و یکسونگری انتقادی و با زبانی عاری از تکلف و بدون ملاحظات فنی انتقادی پیچیده، به معرفی جریان‌های شعری و بررسی اشعار می‌پردازد و از این روی، نه‌ تنها به درک خواننده نسبت به اشعار معاصر آمریکایی کمک می‌کند، بلکه می‌توان از آن، همچون کارگاه نقد عملی، برای تجزیه و تحلیل دیگر اشعار نیز بهره جست؛ و سرانجام این که تمام این ها در قالب دستگاه فکری منسجم و منظمی بیان می‌شود و نه افراد و زاویه‌های دید مختلف؛ و از این روی خط سیر کتاب کاملا مشخص است و خواننده را درگیر موارد فنی و دشوار چالش برانگیز نمی‌کند. کتاب در دو بخش اصلی و ده فصل به بیان مهم‌ترین شاخصه‌های شاعران و جریانات ادبی شعر معاصر آمریکا می‌پردازد. بخش اول شامل فصل‌های 1 تا 5، به معرفی شعر پیش از مدرنیسم و سپس در چهار فصل به انواع «مدرنیسم» آمریکایی اختصاص دارد. فصل اول کتاب، پس از بیان پیشینه‌ای کوتاه، «شعر اشرافی» سال‌های پایانی سدۀ نوزدهم و سال‌های نخست سدۀ بیستم را که لزوما شعری دانشگاهی با تمایلات آشنای نشأت گرفته از تفکر متعارف ویکتوریایی دوران بود، معرفی می‌کند. شاعران اشرافی در عمل چهره‌هایی منفعل معرفی می‌شوند که نه با هیچ‌یک از شاعران بزرگ و تحول‌خواه سدۀ نوزدهم چون رالف والدو امرسون، والت ویتمن و هنری دیوید ثورو و یا شاعر نوپرداز معاصر خود امیلی دیکنسون قرابتی دارند، نه از جریان‌های پیشرو شعری در اروپا و بریتانیا تأثیر درخور پذیرفته‌اند. نویسنده سپس به معرفی شعر دو شاعر مهم سال‌های نخست سدۀ بیستم یعنی ادوین آرلینگتون رابینسون و رابرت فراست روی می‌آورد.