در روزهای آخر اسفند ( نمایشنامه ) الفارسية 1400

نمایشنامه فارسی. این اثر نمایشی تلفیقی از موسیقی و نمایش است. رحمانیان بخش نمایشی این اثر را با نگاهی به نمایشنامه «ایکواس» اثر پیتر شفر، نمایشنامه نویس بزرگ انگلیسی به نگارش درآورده است. داستان بخش نمایشی «در روزهای آخر اسفند» در یکی از بعد از ظهرهای آخر اسفند می گذرد. بهار عارف، پزشک جوان روانکاوی است که تخصصش در جرم شناسی است و معمولا در پرونده هایی که انگیزه های روانی نامشخص بزهکار، عامل اصلی جرم شناخته می شود، همکاری می کند. او در انتظار بیماری است که جرمی مرتکب شده و با پای خود به پلیس مراجعه و خود را معرفی کرده و اینک قاضی پرونده برای کشف جنبه های پنهان جرم، او را نزد روانکاو فرستاده است. از نخستین برخوردها، پزشک جوان متوجه نوعی شخصیت دو قطبی در او می شود و می فهمد داروهایی که برای بیماری سرگیجه اش مصرف می کند، حالات عصبی و بیمارگونه او را تشدید کرده است. کشف بعدی دکتر یافتن عشق بزرگ و علاقه جوان بیمار یعنی موسیقی است. او تحصیل در دبیرستان را به عشق عضویت در یک گروه موسیقی رها کرده و ...