گفت و گوهای توسعه الفارسية 1400

در پژوهش دامنه‌ دار «گفت‌ و گوهای توسعه» کوشش بر این است تا بین صاحب‌ نظران ایرانی که در حوزه توسعه بطور منظم اندیشیده و قلم زده‌ اند، گفت‌ و گوهایی در انداخته شود و در این مسیر، با تدوین روایت هر یک از آن‌ها از مساله توسعه در ایران، هم به شکل گیری گفتمان توسعه در ایران یاری شود و هم با مدون نمودن و مفصل‌ بندی نقادانه آثارشان، بسط و ترویج اندیشه‌ ورزی مساله محور و ارائه راهکار در حوزه توسعه ملی ممکن شود. زین روی اولین جلد حاصل این پژوهش: «روایت محمود» بیانگر عصاره دیدگاه‌ های محمود سریع القلم درباره مساله توسعه در ایران است. سریع القلم مطلق گرایی و ایدئولوژیک‌ اندیشی نخبگان پس از مشروطیت تا به امروز را، عامل اصلی عدم همکاری و تفاهم آن‌ها با یکدیگر می داند که باعث شده هیچ‌گاه سهم منصفانه‌ ای از قدرت و مدیریت میان نخبگانی با دیدگاه‌ های متنوع و متکثر توزیع نشود و در نتیجه باب منازعه بین آن‌ ها گشوده بماند. بنابراین نقطه عزیمت توسعه ایران از دیدگاه سریع القلم، اجماع نخبگان است که در این کتاب، در باب چگونگی تحقق و عملیاتی شدن این راهبرد کلی، شرحی نقادانه بر اندیشه سریع القلم ارائه گردیده است برای گذر از توفان‌های سهمگین آینده پیش‌ رو.