شهود الفارسية 1382

شهود، يك داستان به سبك گوتيك نو است، داستانی با فضاهاي عجيب و غريب و شوم. اين فضای گوتيك به هيچ وجه به قصد ايجاد هيجان يا هراس خلق نشده است. نويسنده، خواننده را آگاهانه به اين فضاهای مضحك و جنون آميز می كشاند تا بينش خود را درباره ابتذال جامعه شهری و بی بند و باری و بی خيالی و گم گشتگی مردم بيان كند. اين رمان در اصل به نگرش فلسفی و عرفانی نوشته شده است. قهرمان رمان دچار تضاد فكری درباره مسيحيت است. تضادی كه همانند موجودی سمج در اعماق ذهن او نهفته است و لحظه ای او را راحت نمی گذارد. "هيزل موتس" - قهرمان داستان - شروع به تبليغ نظر خود در ميان مردم می كند، در حالی كه خود همچنان سردرگم و پريشان است. نويسنده كتاب، اصالت قهرمان خود را در تلاش وی برای رهايی از اين آشفتگی فكری می داند نه در كاميابی در رسيدن به هدف خود.