سایه های پرچ شده ( مردی که خودش را بالا آورد ) الفارسية 1397

رمان طنز. جناب «فیاز»، شخصیت اصلی رمان، آدم پریشانی است. در واقع آدم «غلط» ی است؛ و این عارضه در وجود او چنان حاد است که حتی نامش هم آن را به رخ می‌ کشد. او البته برخلاف اغلب آدم‌ های «غلط» دیگر، با پذیرش صادقانة واقعیت، سال‌ ها برای ریشه‌ یابی و درمان این عارضه تلاش کرده؛ به عبارت دیگر برای تصحیح این غلط بزرگ. اما طبعأ از آدمی تا این حد «غلط» نمی‌ توان انتظار داشت کاری را درست انجام بدهد. او سال ها به روان‌ پزشک ها و روان‌ شناسان جورواجور مراجعه کرده، بی‌ نتیجه، اما آخرین نفر در این صف طولانی متخصصان که روان‌ پزشکی قلابی از کار درمی‌ آید توصیه‌ ی بسیار مفیدی به «فیاز» می‌ کند: نوشتن گزارش هایی درباره ی عوامل مختلفی که ممکن است باعث و بانی «غلط» از کار درآمدن او باشند. حاصل، هفت گزارش آسیب‌ شناسانه بی‌ تعارف است که «فیاز» با احساس تعهدی مثال‌ زدنی نوشته؛ درباره ی زادگاهش، خانواده‌ اش، اجدادش، حتی نامش و ... فیاز جان، طبعأ به واسطه همان «غلط» بودنش، از این حقیقت بزرگ، غافل است که چاره کار چیز دیگری است. او باید بالا بیاورد؛ باید خودش را بالا بیاورد، همین جور قلفتی و درسته. سایه‌های پرچ‌شده (مردی که خودش را بالا آورد) در واقع بیشتر نوولا است تا رمان. و راستش به لطف بررسان عزیز، «نوولاتر» هم شده؛ حدودأ ٩ صفحه نوولاتر. طنز سیاه و بفهمی نفهمی جنون‌آمیز کتاب برای کسانی که به خصوص داستان‌های کوتاه بنده را خوانده باشند نباید چندان عجیب و غریب باشد. و البته تعبیر «بفهمی نفهمی» را در اینجا بر اساس واحد «وزنی» خودم آورده‌ام. بنابراین امکانش هست که بر مبنای واحدهای وزنی خیلی‌های دیگر، این کتاب کاملأ جنون‌‌آمیز به حساب بیاید.